مقایسه‌ی حساسیت اضطرابی، الکسی تایمیا و خودتنظیمی در افراد وابسته به مواد و عادی

وابستگی به مواد، تاثیرات مخربی بر رشد و شکوفایی فرد و جامعه دارد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه ی حساسیت اضطرابی، ناگویی خلقی و خودتنظیمی در افراد وابسته به مواد و عادی صورت گرفت. برای این منظور طی یک مطالعه ی علی- مقایسه­ای 30 نفر دارای وابستگی به مواد که در نیمه دوم سال 1395 به مراکز ترک اعتیاد شهرستان تبریز مراجعه کرده و تحت درمان بودند به شیوه ی در دسترس انتخاب و با 30 فرد عادی به عنوان گروه مقایسه همتاسازی شدند. آزمودنی ها از نظر حساسیت اظطرابی، ناگویی خلقی و خودتنظیمی مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج تحلیل واریانس چند متغیری نشان داد که بین افراد گروه وابسته به مواد و عادی از نظر حساسیت اضطرابی، ناگویی خلقی و خودتنظیمی و مولفه های آنها تفاوت معناداری وجود دارد؛ بدین صورت که متغیرهای حساسیت اضطرابی و ناگویی خلقی و  همه ی مولفه های آنها در افراد وابسته به مواد، به طور معنادار بیشتر از افراد عادی نمونه ی مورد پژوهش بود ولی در متغیر خودتنظیمی و مولفه های آن میانگین نمرات افراد عادی بیشتر از افراد وابسته به مواد بود. یافته­های این پژوهش نشان می­دهدکه می­توان از پرورش توانایی­های خودتنظیمی به عنوان یک سپر دفاعی در برابر اعتیاد بهره جست و همچنین می­توان با کاهش اضطراب و مهار هیجانات منفی، افرادی را مستعد انحرافات اجتماعی نظیر اعتیاد هستند، یاری رساند.